Viltu kaupa Vestfirska fréttablaðið!

Þegar ég var að alast upp í Víkinni fögru var það algengt að bankað væri upp á til að selja hitt og þetta. Þetta er hægt úti á landi þar sem húsin eru heldur færri en hér á höfuðborgarsvæðinu! 

Á miðvikudögum var bankað upp á og Bæjarins besta var boðið til kaups. Á fimmtudögum (ef mig misminnir ekki) var Vestfirska fréttablaðið boðið til kaups. Hlynur Þór leiðréttir mig ef ég fer með vitlaust mál.  Þetta er kosturinn við landsbyggðina - það er gengið á milli húsa og selt. Þú þekktir nágrannana, samkenndin var mikil. Allir voru tilbúnir að rétta hjálparhönd ef eitthvað bjátaði á. 

Ég bý í dag í Mosó, upp við Reykjalund nánar tiltekið.  Hér er ég að upplifa svipaða stemmningu. Fyrsta haustið sem við bjuggum hér skildum við ekki neitt í neinu, þegar bankað var og okkur boðnar kartöflur til kaups. Svo voru það rækjur, klósettpappír,jólapappír, pennar, dagatöl. Það vantaði bara að einhver kæmi með ís - það yrði toppurinn! Börnin þvælast um án þess að foreldrarnir séu í kvíðakasti. 

Elsti sonurinn er búinn að detta í Varmánna (við duttum í sjóinn), hann er með voða fína brekku til að renna í (ég var með gryfjuna). Hann tekur skólabíl í skólann (ég varð að labba!). Hann gengur í hús og safnar dósum (ég gerði það líka!) - og það merkilega er að fólk lætur hann fá dósir!

Mér finnst þessi staður sem ég bý á í dag sameina margmennið og svo sveitarstemmninguna.

En alltaf notum við setninguna - viltu kaupa vestfirska fréttablaðið - þegar við gerum grín í Kidda. Hún er sígild 

Athugasemdir

[Elín Ragnarsdóttir (IP-tala skráð) 25.1.2007 kl. 19:47]

Gott að geta fundið sér svona stað í margmenninu. Ég verð nú bara að segja "aumingja Kidda að þurfa að heyra þennan frasa" en hann er sígildur!!! heheheh.....

[Erla (IP-tala skráð) 25.1.2007 kl. 22:01]

Já hvenær á svo að banka upp á í laufenginu og safna dósum? ég vil endilega fá vestfirska í leiðinni ;)

[Dagný Kristinsdóttir, 26.1.2007 kl. 09:17]

Heyrðu það bara styttist í það. Ég ætlaði að fá þig til að passa Tómas í eins og klukkutíma 11.feb.  Við kannski bara komum um helgina.

[Hlynur Þór Magnússon, 26.1.2007 kl. 11:34]

Í æsku minni og uppvexti í Mosfellssveitinni man ég bara eftir fiskbílnum sem kom öðru hverju. Tvö kíló af skyri og dagblaðið Tíminn komu auk þess með mjólkurbílnum á hverjum degi. P.s.: Ég er einn þeirra mörgu sem dottið hafa í Varmána. Og líka Köldukvísl. Og líka í sjóinn í Leirvoginum. Á minni tíð var enginn skólabíll. Ég labbaði tvo kílómetra í skólann í nánast öllum veðrum. Og aftur til baka.