Ferðasaga síðustu helgar

Um síðustu helgi var ákveðið að fara með börnin í útilegu. Ferðasagan er svona eftir mér.... ekki alveg fullkomin

Við lögðum af stað úr bænum fyrripart laugardags. Þegar við vorum að renna í Borgarnes fannst okkur Snæfellsnesið svo skýjað og asnalegt, að við ákváðum að renna í Skorradal. Þegar við komum í Selsskóg var svæðið fullt af skuldahölum, bæði hjólhýsum og jeppum. Við ákváðum að tjalda ekki þarna og fórum af stað til baka. Renndum við á Hvanneyri en þar var ekkert tjaldstæði, svo var það Borgarnes og þar var það við þjóðveg 1. Sem er ekki í boði!  

Krakkarnir voru orðnir hundleiðinlegir í aftursætinu og ástandið frekar tæpt í bílnum. Sjáið fyrir ykkur fullan bíl af fólki og dóti með konuna í framsætinu með stórt kort sem skyggir á útsýni bílstjórans. Og börnin öskrandi í aftursætinu....það vorum við :)

Við ákváðum þá að halda okkar plani og fara á nesið. Við skoðuðum vel hvert skilti sem við keyrðum framhjá til að gá hvort væri tjaldstæði. Við fundum eitt sem var við Snorrastaði, þar renndum við upp að, enginn þar og fannst okkur það ekki traustvekjandi. Áfram keyrðum við og suðumarkið í bílnum fór sífellt lækkandi, svo  sauð upp úr öðru hvoru. Við vorum að spá í að keyra heim! 
Þá sáum við Eldborg og Laugagerðisskóla. Þannig að við ákváðum í snarheitum að fara þangað. Þar var mikið af fólki á tjaldstæðinu, við fundum stað rétt hjá leikdóti barnanna.Við rigguðum upp tjaldinu í rokinu. Þá fórum við að átta okkur á hávaðanum í börnunum, sem var ekki lítill. Þá kom í ljós að þarna var ættarmót. Fyrir mig var ákveðið að við færum til baka á Snorrastaði, við vildum frekar vera ein heldur en að hafa öskrandi börn til miðnættis og þá tækju foreldrarnir við. Tjaldið var rifið niður og öllu hent í bílinn (reyndar raðað MJÖG vel svo allt kæmist fyrir).  Snorrastaðir voru yndislegir, við fengum bara að tjalda þar sem við vildum. Ég bræddi einhvern gamlann kall sem þarna átti heima. Þegar hann sá að ég var með fullan bíl af börnum varð ég kona að hans skapi! Við tjölduðum á leikvelli, þar sem voru alls konar leiktæki. við vorum bara ein í heiminum og mikið betra veður en á Eldborg. Reyndar varð Arnar frekar fljótt slappur eitthvað. Honum var kalt og alveg ómögulegur, hann var s.s. kominn með sinn mánaðarlega hita. Hann sofnaði um 19.30 á laugardagskvöldinu og svaf meira og minna til mánudagsmorguns. Útilegan varð því frekar róleg fyrir vikið:)  Þegar við vöknuðum á sunnudagsmorgninum var skýjað og kalt og vegna Arnars var ákveðið að drífa sig heim. Tómas var  eins og hann hafi aldrei gert neitt annað. Við erum því með nokkrar útilegur í viðbót á dagskránni.... ásamt því að kaupa tengdamömmubox, svo ég geti keypt borð og stóla og fleira útilegu dót:P