Dagur 2

Fyrsta Erla systir vorkennir mér ekki rassgat fyrir að vera ekki með stöð 2 þá bara held ég áfram þessu væli og vona að einhver vorkenni mér.

 Alla veganna þá gekk dagurinn ágætlega fyrir sig. Ég fór í rölt um Mosfellsbæinn og var sonurinn vaknaður þegar ég kom heim. Svo ekki saknaði ég sjónvarpsins þá stundina - ja eða húsverkanna. 

Dagurinn hefur svo liðið voða ljúflega við hlustun á Bylgjuna.

Ég tók fyrir slysni eiginlega gardínurnar í stofunni og þreif þær. Ekki veitti af. Var reyndar búin að ákveða að sleppa þessum þrifum þar sem ég er ein með allt stóðið en þar sem sá yngsti ákvað að sofa ekki neitt var þetta bara fínt. 

Hef því reynt að "ofreyna" mig ekki þar sem ekki nýtur Hauks við í kvöld. Það hefur gengið vel!

Annars ætla ég að njóta kvöldsins með Skjá einum og því sem er í boði þar.....

En það eru engin fráhvars einkenni af Stöð 2, börnin taka ekki eftir að hún er farin. Svo við erum bara í góðu skapi........................ ennþá!

Nú liggur nr 3 og biður um að sér sé sinnt.

kv. húsmóðirin. 

Dagur 1

Það var tekin sú ákvörðun á heimilinu að hætta með Stöð 2. Húsmóðirin var svolítið treg í taumi en samþykkti þessa tillögu - til reynslu. 

Dagur 1 er í dag, reyndar var hann formlega í gær en ég var ekki heima svo það telst ekki með. 

Í morgun þegar allir voru farnir í vinnu og skóla og eftir hefðbundin skyldustörf heimilisins kveikti ég á sjónvarpinu af vana. Í stað þess að mér mæti Sirrý og Heimir var á skjánum Vörutorg skjás eins. Þetta var nú ekki sjónvarpsefni við mitt hæfi. Þar var verið að selja hnífa, sem voru svo góðir að það þurfti bara rétt að renna hnífnum í gegnum fituna á lambafille ef þú vilt sleppa henni (fitunni þ.e.a.s.).  Á RÚV var útsending frá Alþingi. Af hverju ætli RÚV sé ekki með sjónvarp á morgnanna,þó það séu endursýndir þættir. Guiding Light yrði betra en ekki neitt!

Eftir smá umhugsun fór ég af stað og ákvað að baka.... Voða dugleg og hreykin af sjálfri mér! En þegar mér var litið yfir stofuna mætti mér mikið ryk upp um allt og út um allt. Sólin er komin í Grenibyggðina og er hún sjálfboðaliði í að benda mér á rykið sem safnast hefur upp í vetur á strimlum, veggjum og myndum. 

Eftir að hafa bakað var sonurinn vaknaður og farið að styttast í næsta son að koma heim. Því var ákveðið að bíða með þrif á gardínum og öðru til morguns.

Það verður fróðlegt að sjá hvernig næstu dagar og vikur verða. En í stað þess að horfa á sjónvarp er ég farin að hlusta á útvarp. Nokkuð sem ég hef gert lítið af síðan ég flutti hér uppeftir - því útvarp næst ekki vel hérna! 

 A.m.k. gengur dagur 1 ennþá vel. Ég finn fyrir smá eirðarleysi en ekkert sem ég held að drepi mig. 

Það mætti halda að ég væri að hætta að reykja

SKIPSTJÓRI Í AFLEYSINGUM

Hann var í fríi og lá í landi

að leysa af heima var enginn vandi,

konan var að því komin að fæða

og hvergi um húshjálp að ræða



En hvað munar karlmann um kerlingarstörfin

þó kannski sé stundum fyrir þau þörfin?

Konan var heima og hafði engu að sinna

nema hugsa um krakka, það er ekki vinna.



Hún sagði: Elskan þú þarft ekkert að gera,

aðeins hjá börnunum að vera,

ég er búin að öllu, þvo og þjóna,

þú þarft ekki að bæta, sauma eða prjóna.





Matur er útbúinn allur í kistunni,

það ætti að duga svona í fyrstunni,

aðeins að líta eftir öngunum átta

ylja upp matinn og láta þau hátta.


Nú skyldi hann hafa það náðugt og lesa

og ná sér í ærlegan skemmtipésa,

hann var ekki sestur og var nokkuð hissa

er vældi í krakka: ég þarf að pissa



Vart þeirri athöfn var að ljúka

er veinaði annar: ég þarf að kúka!

þarna var enginn einasti friður

ef ætlaði hann að tylla sér niður.



Dagurinn leið svo í sífelldum önnum

sem ei voru bjóðandi mönnum

þvílíkt og annað eins aldrei í lífinu

útstaðið hafði hann í veraldarlífinu



Öldinu stíga í ósjó og brælu

var ekkert hjá þessu, það kallaði hann sælu,

en þeytast um kófsveittur skammtandi og skeinandi

skiljandi áflogaseggina veinandi!



Ef eitt þurfti að éta varð annað að skíta

og engin friður í bók að líta

en hún sagði “elskan, þú þarft ekkert að gera

aðeins hjá börnunum að vera.



Nú krakkarnir komnir í rúmið

kyrrlátt og sefandi vornætur húmið

seiddi í draumaheimana angana átta

en ekki var pabbi farinn að hátta



Hann stóð þarna úfinn, úrvinda og sveittur

yfir sig stressaður, svangur og þreyttur

og horfði yfir stofuna: “hamingjan sanna

hér á að teljast bústaður manna".



“Það skyldi hann aldrei á ævinni gera
í afleysingu slíkri sem þessari vera,

þó væri í boði og á því værir raunin

að þau væru tvöfölduð skipstjóralaunin”



En þetta á konan kauplaust að vinna

og kallaði að hún hafi engu að sinna

af daglangri reynslu hans virtist það vera

að það væri stundum eitthvað að gera.



Áfram með störfin ótt líður tíminn

Æ” aldrei friður nú hringir síminn

Halló, var sagt, það er sætt ég túlka

þér er sonur fæddur og yndisleg stúlka



Hann settist á stól og fann til svima og klígju

hvað sagði hún að krakkarnir væri orðinir tíu,

ég þarf að taka til öruggra varna,


ég ákveð á stundinni að hætta að barna.

Bónus dónar!

Ég fékk snilldarhugmynd í dag. Það var svo gott veður að ég fékk Hauk til að rölta í Bónus. Við erum by the way með einn í vagni og annan í kerru. Það gekk ágætlega að rölta niður eftir - fyrir utan smá "golu".  Það fór í mínar allra fínustu - en allt í lagi. Ég bað um þennan göngutúr og fékk hann!

Í Bónus kvað við annan tón. Þar var þetta eins og eitthvert upplausnar ástand væri í búðinni. Eins og lokað væri næstu vikurnar. Fólk ruddist áfram og var voðalega pirrað. Við vorum nú bara með vagninn,s skildum kerruna eftir fyrir utan. En vorum eðlilega með innkaupakerru og vagninn.

Í mjólkurkælinum hefði ég getað sagt mér að þetta yrði hrikaleg búðaferð, því fólk stillti sér upp í röð og beið pirrað eftir því að maður setti mjólkina í kerruna, svo lá leiðin í grænmetið og þar var sama geðveikin í gangi. Fólk ruddist fram og til baka og helst VARÐ að reka innkaupakerruna í vagninn í hvert sinn. 

Það var þó ein kona sem við vorum farin að skemmta okkur konunglega yfir. Hún þrammaði um búðina með kerruna. Var  stórskorin kona og með mikinn morðsvip í framan. Við komumst að því að henni liði bara svona illa. Það er búið að heilaþvo okkur svo vel af svona andlegum pælingum! 

Alla veganna þrammaði konugreyið með kerruna sína sem vörn um búðina. Hún virtist óvanalega oft vera á eftir okkur. Þá kom ekki - viljið þið færa ykkur - heldur keyrði hún á vagninn og stóð svo og horfði í aðra átt.... Frekar pirruð!  Þegar þetta var búið að gerast nokkrum sinnum og hún var enn einu sinni komin fyrir aftan okkur þá sagði ég frekar hátt þegar hún labbaði framhjá, að greinilega væri fólk fljótt að gleyma (þ.e. þessu barnavagna  - barnastússi).  

En ég komst að því (sem ég vissi svo sem fyrir) að ég er ekki gerð fyrir mikið meira fólk en mig og mína í búðum. Ég þakkaði a.m.k. fyrir að vera ekki með alla þrjá vakandi og þar af tvo á fæti. Sem er oft mikið verk að fylgja eftir, en þökk sé Supernanny eru búðaferðir auðveldari eftir að ég lét þá hafa hlutverk. 

Vinkona

Ég á vinkonu, sem ég hef átt síðan ég var lítil. Hljómar frekar illa núna!! En þessi ár eru orðin mörg. 

Lífið hefur ekki alltaf leikið við hana. Æskan var oft á tíðum erfið og síðastliðin áratug eða svo hefur hún glímt við erfið veikindi. Stundum hefur maður haldið að baráttan myndi tapast en á undanförnum 3 árum hefur hún náð ótrúlegum framförum. Hún hefur sæst við sjálfa sig og sín veikindi og stendur í dag uppi sem sigurvegari.  Hún á meira að segja nýjan kærasta sem hún kynntist á frábærum stað. 

Þessi vinkona mín kom í heimsókn eitt kvöldið í vikunni - og mikið var gaman að hitta hana, taka utan um hana og spjalla saman um allt og ekki neitt. 

Takk fyrir komuna mín kæra

Oprah!

Ég horfi oft á Opruh á morgnanna. Ágætt til að koma sér í gang!  Feðgarnir, Kiddi og Haukur, hafa oft gert grín að mér með þetta Óperu (eins og Kiddi orðar það) áhorf. 

Í gærkvöldi kom það sér hins vegar að góðum notum. Því við vorum að horfa á Meistarann og þar kemur spurningin "hvaða gjaldmiðill er notaður í Suður-Afríku". Ég gala strax RAND.... Haukur verður hálf tómur í framan og hugsar örugglega að ég sé biluð. Nei nei þá kemur Logi með svarið og það var RAND!! Þá leit Haukur á mig og spurði hvernig í ósköpunum ég vissi þetta.... þá er svarið það að á miðvikudaginn sá ég þátt með henni Óperu þar sem hún var spurð hvað hún væri með í veskinu sínu. Og í töskunni var Rand frá Suður-Afríku því hún var nýkomin þaðan.

Segið svo að Oprah geti ekki kennt manni eitthvað! 

X-factor

Var að horfa á X-factor.  Þett var hin besta skemmtun - en aðallega fyrir fullorðna fólkið. Því skotin á milli dómaranna voru á köflum ekki við hæfi ungra barna!

Það var tvennt sem vakti sérstaka athygli mína.

Annars vegar búningar eins sönghópsins. Þær voru eins og Karíus og Baktus. Í rauðköflóttri skyrtu og með úfið hár. Það vantaði bara hamarinn til að berja í tennurnar..... 

Svo var það aðferð Ellýjar við að velja á milli síðustu tveggja keppendanna. Hún valdi Jóhönnu því hún væri frá Svíþjóð. En færði þau rök að hin stelpan myndi spjara sig, sem er vafalítið rétt. En ég myndi ekki vilja vera valin af því ég væri frá Bolungarvík!

Ef einhver þekkir þessa Höllu má sá hinn sami benda henni á frá mér að henda handritinu og vera aðeins frjálslegri. Af leikkonu að vera var hún alltof stíf, stirð og gervileg. 

Góða nótt. 

Pabbi töffari

Mér finnst þessi mynd af pabba alveg frábær. Stal henni af síðu Andrésar Magnússonar blaðamanns. 

 Pabbi nú skaltu poppa upp útlitið með hökutoppi og sólgleraugum .

Pabbi og yngsti bróðir hann þykja svipaðir útlits. Verður Haffi svona eftir "nokkur" ár

Gærkvöldið

Gærkvöldið var æðislegt!

Ég fór ein út og Haukur var heima og kom liðinu niður. Þetta er í annað sinn síðan Tómas fæddist sem ég svæfi hann ekki. Erla fórnaði sér hitt kvöldið!

Ég fór út að hitta stelpurnar úr Mjallhvít og dvergunum. Þ.e. stelpurnar sem voru með mér í meðgöngusundi.  Okkur finnst ægilega gaman að hittast. Við tölum hátt og mikið, hlæjum enn meira. Ég er hins vegar ekki viss um að öðrum gestum veitingastaða finnist við eins skemmtilegar. Þetta var í annað skiptið sem við hittumst svona en þá vorum við fyrr á ferðinni. Og vorum komnar heim til að koma börnunum niður. Þegar við hittumst í þetta fyrra skipti vorum við eins og beljurnar á vorin. Og ekki vorum við síðri í gærkvöldi.  Sem betur fer fengum við borð frekar afskekkt á veitingastaðum. 

Svo stendur til að hittast seinnipartinn í febrúar með mökum. Það verður vafalítið fróðleg samkoma og verð ég að viðurkenna að ég hálf vorkenni karlagreyjunum - svona fyrsta kvöldið. Því við erum svakalegar saman og þeir gætu orðið eins og illagerðir hlutir. A.m.k. þangað til að prósentan fer að flæða um æðarnar.

Á mánudaginn koma stelpurnar til okkar Tómasar og verður það ægilega gaman. Ég ætla að skoða Eftirréttabók Hagkaups sem Kertasníkir gaf mér í skóinn, og finna eitthvað ægilega gott fyrir okkur. Við erum nefnilegast farnar að sitja fram eftir öllum degi og þá þarf að hafa eitthvað gott að borða.

Ég er farin í húsmóðurstörfin - því það er að koma helgi. Þær hafa ekki alltaf verið auðveldar á þessum bæ, því ætla ég að reyna að gera sem mest svo hægt sé að leyfa börnunum að eiga helgina.

Viltu kaupa Vestfirska fréttablaðið!

Þegar ég var að alast upp í Víkinni fögru var það algengt að bankað væri upp á til að selja hitt og þetta. Þetta er hægt úti á landi þar sem húsin eru heldur færri en hér á höfuðborgarsvæðinu! 

Á miðvikudögum var bankað upp á og Bæjarins besta var boðið til kaups. Á fimmtudögum (ef mig misminnir ekki) var Vestfirska fréttablaðið boðið til kaups. Hlynur Þór leiðréttir mig ef ég fer með vitlaust mál.  Þetta er kosturinn við landsbyggðina - það er gengið á milli húsa og selt. Þú þekktir nágrannana, samkenndin var mikil. Allir voru tilbúnir að rétta hjálparhönd ef eitthvað bjátaði á. 

Ég bý í dag í Mosó, upp við Reykjalund nánar tiltekið.  Hér er ég að upplifa svipaða stemmningu. Fyrsta haustið sem við bjuggum hér skildum við ekki neitt í neinu, þegar bankað var og okkur boðnar kartöflur til kaups. Svo voru það rækjur, klósettpappír,jólapappír, pennar, dagatöl. Það vantaði bara að einhver kæmi með ís - það yrði toppurinn! Börnin þvælast um án þess að foreldrarnir séu í kvíðakasti. 

Elsti sonurinn er búinn að detta í Varmánna (við duttum í sjóinn), hann er með voða fína brekku til að renna í (ég var með gryfjuna). Hann tekur skólabíl í skólann (ég varð að labba!). Hann gengur í hús og safnar dósum (ég gerði það líka!) - og það merkilega er að fólk lætur hann fá dósir!

Mér finnst þessi staður sem ég bý á í dag sameina margmennið og svo sveitarstemmninguna.

En alltaf notum við setninguna - viltu kaupa vestfirska fréttablaðið - þegar við gerum grín í Kidda. Hún er sígild